Banda Aceh 2

1 mei 2010 - Banda Aceh, Indonesië

Hallo allemaal,

de eerste dag in Banda Aceh zit er op. Het is nu bijna 22.30 uur. Nog even een berichtje en dan douchen en naar bed.

Vanmiddag zijn we een paar meubelwinkels afgeweest. Overal naar de prijzen gevraagd en opgeschreven en vaak al onderhandeld (althans Marian en Hamim). Marian en Hamim zijn nu samen aan het puzzelen wat we morgen waar gaan aanschaffen.

Ik heb nog niet veel van Banda Aceh zelf gezien, behalve de hoofdstraat en de meubelwinkels. Maar wat ik gezien heb doet me erg denken aan Cambodja/Phnom Penh: veel brommertjes met meerdere mensen er op. En ertussen rijden dan ook nog een paar nieuwe luxe auto's met de rijken. 

Er zijn hier nauwelijks toeristen. Ook niet zo raar, want nog niet zo lang geleden was het hier erg onveilig vanwege oorlog en daarna was er veel verwoest door de tsunami. Daarvan is trouwens erg weinig te zien.

We hebben vanavond precies 5 andere toeristen gespot. En de oppervlakte van het centrum is niet erg groot, dus veel meer kunnen er niet zijn. Wel bijzonder was dat één van die toeristen (man) in een (heel erg) korte broek liep en dat is erg raar in een islamitische samenleving. En hier kom je toch niet echt per ongeluk terecht, dus je zou zeggen dat je dat feitje kent als je hier naar toe komt...

Morgen neemt Marian de meegebrachte foldertjes van haar guesthouse mee; die gaan we die paar toeristen in de handen drukken. Morgenochtend gaan we de meubelen aanschaffen en gaan we ook nog wat toeristisch doen voor mij (en de foto's voor de website).

Groeten, Tanja 

1 Reactie

  1. Wim Wisse:
    1 mei 2010
    Tanja,
    Ik vind dat straatbeeld met al die brommertjes altijd (nou ja de twee keer dat ik er geweest ben) prachtig. Daar kan ik echt van genieten. Alles kroelt schijnbaar maar door elkaar maar ongelukken heb ik niet zien gebeuren. Vorig jaar heb ik wel wat blankerikken gezien, zelfs nog een paar Nederlanders.
    Toen heb ik ook toeristen (maar dan vrouwen) gezien die naar mijn mening voor een islamitische samenleving te schaars gekleed waren. Bijna plaatsvervangende schaamte krijg je er van (althans ik). De grote Moskee van Banda Aceh moet je bezoeken. Verder heb ik van Banda Aceh ook niet veel meer gezien dan winkelstraten en terrasjes en veel wachten op de heren Edy en Hamim.

    Groet Wim

    Ook aan Marian