Koninklijke tijden

23 januari 2010 - Hue, Vietnam

Hallo allemaal,

Het was een enerverend dagje vandaag.

Vanochtend werd ik opgehaald voor mijn privé city tour. Mijn gids Khoa/noem me maar Bob dat is makkelijker, nam me eerst mee naar de aanlegsteiger van de drakenboten. Iets grotere versies dan die waarmee onze collega's roeien (zie foto, als oploaden straks lukt). Daarmee zijn we een stuk van de parfumrivier afgevaren naar een pagode. Erg mooi, vooral het vaartochtje er naar toe. De boot moest tot twee keer toe papieren laten zien aan midden in de rivier liggende politieboten. Die alleen maar als zodanig herkenbaar zijn omdat er een grote Vietnamese vlag op wappert. De politieman komt uiteraard niet naar de reling om de boel aan te pakken. Welnee... de meneer van de boot moet net zo lang manouvreren totdat hij langszij ligt en de mevrouw van de boot moet halsbrekende toeren uithalen om over te stappen. En het moet ook nog eens snel, want er liggen nog meer boten achter ons die ook naar die pagode op weg zijn.

Wat ik dan wel weer jammer vond is dat de bootmevrouw van alles en nog wat te voorschijn haalt wat ze aan je wil slijten: sjaals, kaarten, beeldjes, broeken, shirts, het gaat maar door. En omdat ik de enige passagier was (tja privé tour) en ik niet van plan was om ook maar iets aan te schaffen, werd ze een beetje nukkig. Nou trek ik me daar geen bal van aan, maar ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat even prettig vind.

Na de pagode gingen we met een auto naar de Citadel: een ommuurde stad met binnenin een Purperen Verboden Stad. Het schijnt een miniatuurversie van die in Peking te zijn. Daar ben ik nog niet geweest, dus ik kan het niet controleren. Helaas is van de verboden stad weinig meer over. Nogal wat verwoestingen gehad, als laatste tijdens het Tet-offensief (iedereen van voor 1965 weet wat ik bedoel). Ze zijn nu (met dank aan Unesco) weer druk aan het restaureren en gelukkig maar. Het is echt indrukwekkend.

Hierna zijn we naar de markt gegaan. Zo'n enorme overdekte hal waar je alles wat je maar kunt verzinnen kunt kopen. Khoa vroeg of ik iets speciaals nodig had. Nou nee, ik wil alleen maar leuke foto's maken. Dus ik ben maar gewoon rondgekuierd.

Net heb ik nog een wandelingetje in de buurt gemaakt en ik zag een winkeltje dat nieuwe fietsen verhuurd. Die zagen er prima uit. Ik denk dat ik die morgen ga huren om in de omgeving een beetje rond te crossen. Ik moet nog wat graven bezoeken van koningen. 

Ga zo eerst eten en dan zal ik daarna nog even wat foto's van vandaag uploaden.

Groeten, Tanja 

3 Reacties

  1. Wim Wisse:
    23 januari 2010
    Tanja,
    Van die nukkige mevrouw zou ik me wel wat aantrekken en dus zou ik wel wat gekocht hebben onder het motto van de plaatselijke economie te stimuleren. Het Tet-offensief (het nieuwjaarsoffensief) kan ik me nog goed herinneren. Het was het begin van het einde van de Amerikanen in Vietnam.
    Mooie foto's
    Wim w.
  2. Tanja:
    24 januari 2010
    Hoi Wim,

    Ik vond het wel vermakelijk dat ze er zo sjacherijnig van werd. Maar ik moest ook aan jou denken. Ik dacht al dat jij je er minstens ongemakklijk onder zou hebben gevoeld. Maar je bent vast niet de enige! Het zal ook een soort tactiek zijn, denk ik. Alleen werkt die nou net niet bij mij.

    Groeten, Tanja
  3. Anneke van Steenwijk:
    25 januari 2010
    Hoi Tanja,

    Maak je borst maar nat voor Cambodja voor wat betreft mensen (en kinderen) die wat aan je willen verkopen, met name bij de tempels. Het zijn net vliegen die niet weggaan. Maar inderdaad is hun economisch leven niet simpel, dus zo af en toe koop je wat ansichten ofzo. Al hebben we de kinderen er toch maar buiten gelaten. Nog geen last gehad van vermoeidheid, buik etc?
    Mooie reis!.
    Groetjes van
    Anneke