De rit naar Luang Prabang

Hallo allemaal,

ik zit nu op het balkon van mijn hotelkamer in Luang Prabang. Dankzij de gratis wifi en mijn eigen laptopje kan ik dit bericht even typen. Ik heb nog niet veel van LP gezien, alleen de stad vanuit een tuktuk vanaf het busstation, maar ik vind het nu al leuk. Ik zit aan een van de hoofdstraten en ik zie links een grote tempel en hieronder allemaal leuke winkeltjes en reisbureautjes en heel veel mensen. Gelukkig niet alleen maar toeristen, hoewel ik er nog niet zoveel bij elkaar heb gezien als nu. Ze zijn nu bezig om de straat om te toveren tot open lucht restaurant. Dus zo dadelijk ga ik eens even rustig rondkijken en eten voor de deur.

De rit hier naar toe was een waar avontuur. Het is nog geen 300km, maar de weg is alleen maar bochten. Ik heb voor de grap 5 minuten bochten geteld en ik kwam op 29. En de rit was in totaal dus bijna 7 uur. Dat moeten er duizenden zijn geweest. Op zich is de weg rustig, maar de chauffeur gaat vooral bergaf in volle vaart en de bochten stuurt hij in als een ware Formule 1 coureur (die kunnen denk ik nog wel wat van hem leren zelfs).

Zo af en toe moet hij een noodstop maken voor een kuil, of een overstekend(e) koe, varken, kip, hond, kind enzovoort. En flinke kuil ontweek hij niet helemaal en toen vloog ik bijna door het plafond. De Loatiaan naast me (een man van zeker 50, maar ongeveer zo groot als mijn neefje van 10, en waarschijnlijk lichter) vloog zo hoog dat hij bijna op mijn schoot belande. Vervolgens kregen we samen de slappe lach.

Hier is het weer een stuk warmer. Het is nu vijf uur en ik zit in een hemdje en dat is precies lekker. Ik heb het weer mooi getimed, zag ik aan de reacties op mijn vorige bericht :)

Groeten, Tanja