Laatste dag Bagan

6 februari 2013 - Bagan, Myanmar

Hallo allemaal,

mijn laatste dag Bagan zit er bijna op. Ik ben ook wel weer toe aan een volgende plaats. Hoewel ik het hier echt geweldig vond. Vandaag ben ik naar de pagode van het dorp gefietst: een tempel nog helemaal in vol gebruik. Toch nog leuk om even gezien te hebben. Daarna ben ik via achteraf straatjes per ongeluk bij een heel leuk (en relatief duur) restaurant aan het water terecht gekomen. Daar heb ik heerlijk gezeten met mijn dagelijkse fruitsapje en mijn boek.

En toen ben ik gewoon op mijn veranda gaan zitten. Beetje mijmeren en lezen. Net heb ik de fiets terug gebracht en mijn tas weer bijna helemaal ingepakt. Morgen gaat om 5.45 de wekker en staat de taxi voor de deur om 6.30 en dan om 8 uur vliegen naar Ngapali. Deze keer vlieg ik met een andere maatschappij, dus ik ben benieuwd hoe dit weer zal gaan....

Nog even over het fietsen zelf. Dat is 's svonds best een hachelijke onderneming. Ik heb dit maar even tot het laatst bewaard, omdat ik jullie (en vooral mijn moeder) niet ongerust wilde maken. Fietsen hebben hier namelijk geen licht, terwijl de straten nou ook niet direct heel erg verlicht zijn. Maar de alternatieven zijn: een fietstaxi of een paardenkar. En die zijn ook niet verlicht. Of lopen, maar dat is nog enger heb ik net ervaren.

Hoe dan ook, ik heb het overleefd.

Groeten, Tanja

2 Reacties

  1. Attie schokker:
    6 februari 2013
    nu tanja ik had ookniet verwacht dat fijn was dat kun je aan de fot,s wel zien dat de wegen niet zo goedzijn grm ma elisa papa
    mama marc tommy
  2. Eva Beekman:
    6 februari 2013
    Gelukkig dat je het fietsen in donker hebt overleefd. We willen je graag in één stuk terug. Je zou bijna denken dat de lampen daar op de bon zijn. Maar praktisch is het wel. Wat er niet is, hoef je ook niet te onderhouden. Hee! Goed idee voor onze bezuinigingen! Ha, ha.
    Dus je gaat het vliegtuig weer in. Dat je zegt benieuwd te zijn hoe dit weer gaat, geeft aan dat je voorbereid bent op allerlei verrassingen. Nou, zolang je zelf geen vleugels krijgt aangebonden, zal het wel gaan, denk ik. En als de captain maar niet komt vragen wie er wel eens gevlogen heeft. :-)
    Je foto's zijn subliem. Sommige zijn een tentoonstelling waard.
    Als ik jou was maakte ik daar een prachtig boek van.
    Groet,
    Eva